Język mówiony a język pisany

Twórcze wykorzystanie języka mówionego i potocznego w literaturze współczesnej.

Literatura podmiotu:

1. Broniewski Władysław, Ze złości, Wiersze i poematy, PIW, W-wa 1962, s.236.
2. Mrożek Sławomir, Tango, Wyd. Literackie, Kraków 1973, ISBN 83-7392-142-7
3. Różewicz Tadeusz, Kartoteka, PIW, W-wa 1975,

Konspekt

1. Wstęp.

Podział języka ogólnego i próba klasyfikacji cech języka pisanego i mówionego.

II. Rozwinięcie.

1. Wykorzystanie języka mówionego i potocznego w dramacie S.Mrożka “Tango”

i jego wyznaczniki w utworze:

- zdrobnienia i zgrubienia.

- wyrazy skrajnie nacechowane emocjonalnie:

- powtórzenia.

- wykrzykniki

- elipsy różnych części zdań

- wyrazy pospolite o zabarwieniu negatywnym:

2. Język potoczny w “Kartotece” T.Różewicza:

wyliczanie, wulgaryzmy, gra słów jako zabiegi stylistyczne z wykorzystaniem

mowy potocznej.

3. Język potoczny w poezji- Wł. Broniewski “Ze złości”. Użycie wyrażeń potocznych

dla podkreślenia siły ekspresji wypowiedzi.

III. Zakończenie.

Rola języka mówionego w twórczości literackiej

Cały tekst opracowania znajdziesz tu:

https://gieldatekstow.pl/            97738